دو مطلب در یک پست

یک
یکی از وبلاگ هایی که بواسطه ی کلاه استدیو با آن آشنا شدم وبلاگ زیرزمین تهران به مدیریت رها کوتاه بود. ظاهرا خط مشی این وبلاگ معرفی سایتها و وبلاگهای مورد تایید صاحب این بلاگ می باشد- خود به شخصه ایشان را از نزدیک زیارت نکرده ام ولی به نوعی به ایشان ارادت دارم - اگر درست به خاطرم مانده باشد در پست ماقبل این بلاگ، سایت انتقاد از رپ فارسی معرفی شده بود که اینجانب نیز تا به اینجای کار آنرا پسندیدم، لذا به شما نیز پیشنهاد میکنم تا با بازدید از این سایت – مقصودم همان سایت رپ است ،نه سایت رها کوتاه چرا که او به این تبلیغات احتیاجی ندارد- این وبلاگ نو پا را تشویق به ادامه ی کار نمایید.... سر خط


دو

منطق- سه
من و دوستم سید مهدی، در حال تماشای فیلمی از منتخب صحنه های حرکات رونالدینهویی علی کریمی، در میدان بازی های ملی بودیم. یکی از مواردی که موجب تحسین ما از حرکات او می شد، مربوط به قسمتی از فیلم بود که بازی تیم ایران در مقابل کره را نشان می داد..... نقطه، شروع ماجرا
نوشته ی کنار تصویر نتیجه ی صفر- صفر را نشان می داد. تا جاييكه کره به ایران گل میزند. من در همین حین به سید گفتم که احتمالا این بازی همان بازی است که ایران شش بر دو از کره می برد. او در جواب من گفت که علی کریمی در بازی مورد نظر من هنوز در تیم ملی جایگاهی نداشته و نتیجه ی این بازی دو بر هیچ به نفع کره تمام میشود. دقایقی بعد هر دو مشاهده کردیم که ایران نیز یک گل بر کره ای ها تحمیل می کند و بعد از این صحنه کلیپ مورد نظر تمام می شود ... نقطه
در ابتدا به نظر می رسد که جواب این دوست عزیز منجر به رد گزاره ی من می شود که البته در پایان معلوم می شود که حتی گزاره ی او نیز صحیح نمی باشد. ولی مساله ای که در اینجا مطرح میشود آن است که کدام جواب صحیح تر می باشد... علامت سوال
واقعیت امر گزاره ای که من گفته بودم را منطقی تر جلوه می دهد چرا که من در گزاره ی خود، حداقل یک گل را برای طرفین فرض کرده بودم و در متن این گزاره عبارتی که بر حضور علی کریمی در آن بازی پا فشاری کند وجود نداشته ، در صورتی که سید مهدی در نفی گزاره ی من نه تنها از دلیلی استفاده میکند که در گزاره ی من وجود ندارد بلكه با ایجاد حکمی که اساسا در پایان رد می شود گزاره ی خود را بی اعتبار می کند .... نقطه
مهدی عزیز ، امید وارم از اینکه این گونه از گزاره ی تو سو استفاده کرده ام نرنجیده باشی... در حقیقت برخورد من با گزاره ی تو – و ایضا خودم- کاملا آبجکتیو بوده و تنها در جهت بیان منطق سه بود و نه هیچ چیز دیگر ... پایان