ویوا استالین

.

بسیار خب دوست گرامی! باز جای شکرش باقی است که این بار، جنابعالی جای کامنت ها را باز گذاشتید. فکر می کردم که همیشه از "نظر" دیگران می ترسی. شاید هم از این که دیگران را وارد متن هایت کنی ترس داشتی ، شاید هم پاک کردن کامنت ها، ژست "روشنفکری" را از شما می گرفت، پس ترجیح می دادی که دماغت را بالا بگیری، و بگویی که "نظرت برایم مهم نیست". ظاهرا خالق "کاهش آنی طول" (علیرغم تمام احترامی که برایش قایلم) به چند تا نقد دم دستی رابطه ی تولید و مصرف (بالاخص مواد غذایی) در وبلاگ خود احتیاج دارد تا برای فریاد "زنده باد شیشه ی سبز سون آپ" توجیح مکتوب داشته باشد و مخاطب را متوجه دغدغه های "متعالی" خویش نماید چه بهتر که این رزومه، نقد بر شاپور شاخدار باشد! هر دو (مولف و مخاطب) از اینکه "مارکس" را در شیشه ی شفاف کوکاکولا ریخته اند غافل شده اند! باید بگویم که در مواجهه با قسمت اول نقد شما، به شدت یکه خوردم. شیوه ای که شخص شما در نقد به کار بردید مرا به یاد نقد "محمد رضا سرشار" مادر به خطا از داستان مساح کافکا انداخت که اختلالات شخصیت مساح را مربوط به ضعف نویسنده در پردازش شخصیت می دانست! .... آفرین
و اما در قسمت دوم نقد جنابعالی، گاف ها سر به فلک می کشند. شما می فرمایید "لذت" در قواعد بازی است، در چند خط پایین تر، قواعد بازی را "بوردیو" تعیین می کند! میشود به بنده بفرمایید که نقش شما چیست؟ (مگر اینکه در جایگاه پیامبر بوردیویی! احساس مسئولیت کرده باشید).... صد آفرین
اجازه بده لذتی را که انگشتانت از تایپ "مارکس" می چشد، من به تمام وجودت تسری دهم! همانطور که معلوم است مارکس در ایران (درست مانند هر چیز دیگر) مصرف می شود. ظریفی گفته بود "مادر بعضی ها را پاریس راه نداده اند حالا فمنیست شده اند." من این جمله را تکمیل می کنم. پدرشان را هم به لندن راه نداده اند، مارکسیست شده اند. و چون خود مارکس چندان برایشان هیجان ایجاد نمی کرد، موقع خرید، استالین را انتخاب می کنند.... هزار و سیصد آفرین
و اما می بینم که این بار اجازه داده ای تا دیگران هم اظهار نظر کنند، ولی نتیجه اش رضایت بخش نبوده! به آن پیچ هرز که بی سوادانه تو را آنارشیست می نامد بگو که برود به دولت های آنارشیست(!) بگوید که دنبال کار می گردد، شاید در آنجا به بروکرات نیاز داشته باشند.... فرشته ی روی زمین
در پایان دکترای افتخاری را به دلیل "یک عمر" تلاش در جهت شناخت بیماری های مصرف به همین دوست عزیز اهدا می کنم و نیز برای تمام آنارشیست ها (!) پیشنهادی دارم: خبر از کوبا رسیده که "پدر" حالش خوب نیست. پس بجای اینکه اینجا وقت خود را با روشنگری تلف کنید و مرا به پرهیز از دختر بازی نصیحت کنید! به کوبا بروید و در برداشت نیشکر امسال به "پدر" کمک کنید