۱۳۸۵ تیر ۱۶, جمعه

مجمع الجزایر صلح در دانشکده ی معماری و هنر کاشان


اوایل خرداد امسال (1385)انجمن اسلامی دانشکده ی معماری و هنر کاشان به همراه کانون چلیپا و مجله ی زغال در اقدامی مشترک و برای اعلام انزجار خود از حرکات خشونت بار و ضد بشری دولت ها،برنامه ای را تحت عنوان "یادمان صلح"بر پا کردند. این برنامه طی دو روز و با همکاری تعدادی از دانشجویان و دوستان هنرمند اجرا شد که شرح آن در ذیل اعلام میگردد: سر خط
یک- شروع برنامه با خاموشی دانشکده و پخش کلیپ صلح انجام شد
دو- بعد از مراسم افتتاحییه، مقالاتی در باره ی صلح و هنر زیر زمینی و نیز مانیفست جهانی صلح در حضور دانشجویان خوانده شد

سه- در حین مراسم افتتاحییه و بعد از آن سه تن از دانشجویان اقدام به اجرای نقاشی دیواری با موضوع صلح نمودند
چهار- همزمان با اجرای نقاشی دیواری، یک کارگاه طراحی با زغال و نقاشی با پارچه و رنگ پلاستیک در مجاورت نقاشی دیواری شکل گرفت که با استقبال خوبی از طرف دانشجویان مواجه شد
پنج- اولین برنامه ی روز دوم، برگزاری کارگاه گروهی حجم با موضوع صلح و با ماتریال گل بود که توسط گروهی از دانشجویان اجرا شد
شش- بعد از ظهر روز دوم داستان "گَُل و پل و مشت"،نوشته محمود سودایی با همکاری بابگ صلیمی ضاده در دانشکده اجرا شد
هفت-اجرای کنسرت موسیقی راک با حضور گروه "هایپر نُوا "آخرین برنامه ی روز دوم بود که با استقبال شدید مخاطبان مواجه شد .نقطه سر خط
این برنامه حاصل تلاش عده ای از فعالین فرهنگی دانشکده معماری و هنر کاشان بود که علیرغم همه ی کاستی ها و سنگ اندازی مسئولین دانشگاه کاشان تجربه نسبتاموفقی محسوب میشود. بنده در اینجا فرصت را مغتنم شمرده و از زحمات کلیه دوستان و همراهان این برنامه تشکر میکنم :زینب دلنواز نژاد، شهربانو حمزه، فاطمه کریمی، فائزه غنی،سولماز عباسی، سیماصناعی، زینب مبشری، زینب طهماسبی، مهدی طباطبایی،سهیل هادیان، مجتبی حق جو، بابگ صلیمی ضاده، مهدی سلیمی، علی طلوعی، مهرداد لر پور، کریم اسکندری، محمود سودایی ،
کارن رشاد(کلاه استدیو)، گروه راک زیرزمینی"هایپر نُوا "،جواد آقاجانی و بقیه دوستانی که صمیمانه ما را در این زمینه یاری نمودند.نقطه ته خط

۱ نظر:

EditorialZ گفت...

Nice man ! But John Lenon has nothing to do about Underground Art ... And Maybe we must firsly ddjus our selves with eachother. I don't know how all my friends pretend to be the independant one and all of them forget about The ROOT... \ Maybe you know /